Een man geeft zich over aan een hete ontmoeting met zijn beeldschone vrouw en verkent al haar verlangens. Hun gepassioneerde band onthult een diepere liefde, waardoor ze allebei buiten adem raken en verlangen naar meer.
In de stuiptrekkingen van passie vond een man troost in de armen van zijn bloedmooie echtgenoot. Hun verbinding was elektrisch, hun lichamen verstrengeld in een dans zo oud als de tijd zelf. De handen van de man verkenden elke centimeter van haar, zijn vingers die de contouren van haar rondingen volgden, elke aanraking golven van genot door haar aderen joegen. Zijn lippen volgden haar voorbeeld en volgden een spoor van kusjes in haar nek, elk nog een teder dan de vorige. De vrouw beantwoordde in natura, haar eigen handen die de diepte van zijn verlangen verkenden, haar lippen die een vergelijkbaar pad op zijn lichaam volgden. Hun ritme was hypnotiserend, een symphonisch genot dat alleen maar intenser werd met elk moment. Het moment dat de vrouw doormaakte, een kreun die ze zelf ervoerde, was een moment om de man te helpen zich te verzetten, hun eigen genot kon hij niet weerstaan, maar hij kon zijn liefde niet meer dansen tot hij beiden de adem kon verliezen.