Een vrouw met rondingen wordt vastgehouden in de garage, klaar voor wat discipline. Kijk hoe ze domineert, haar lichaam wordt genomen door een sterke hand, haar gekreun galmt van de muren.
In de zwoele garage wordt een bloedmooie schoonheid in het nauw gedreven door haar strenge gezagsdrager. Met een stevige greep op haar polsen, ze gedwongen tot onderwerping, haar lichaam trillend van verwachting. De disciplinerende taak die voor handen is, is niet voor de zwakhartigen, maar voor de vrouw, het is een prikkelende sensatie. Haar ogen vonken op met een mix van angst en opwinding als ze naar de ruige werktafel begeleid wordt, haar benen wijd gespreid in uitnodiging. De man neemt de tijd, elke aanraking slaat rillingen over haar rug. Zijn handen zijn bekwaam en onbuigzaam, elke streek een bewijs van zijn dominantie. De vrouw is een grondlegger, zijn gevangene lichaam, haar enige mompeling. Dit antwoord gaat alleen maar over het genot, het genot en de controle, over de toxische klanken en de overgave van elke garage, overgave en onderdanigheid.