Παγιδευμένη και δεμένη, λαχταρούσε ένα κλύσμα. Αγνοώντας τα παρακάλια της, την βασάνισε με μια ταπεινωτική τιμωρία. Όσο η απελπισία μεγάλωνε, τελικά της χάρισε ανακούφιση, αφήνοντάς την σε αποδυναμωμένη κατάσταση.
Σε έναν κόσμο όπου η ηδονή και ο πόνος διαπλέκονται, μια γυναίκα βρίσκεται δεμένη και τιμωρημένη, η απεγνωσμένη ανάγκη της για κλύσμα αγνοείται.Τα βάσανά της είναι μια μορφή τιμωρίας, ένας σκληρός και ασυνήθιστος τρόπος να σπάσει το πνεύμα της.Τα παρακάλια της πέφτουν σε κουφά αυτιά, οι φωνές της αντηχούν μέσα στο άδειο δωμάτιο.Ο εξευτελισμός και ο εξευτελισμοί που βιώνει είναι απτοί, το κορμί της σπαρταράει από τον πόνο καθώς αναζητά απεγνωσμένα ανακούφιση.Η σκηνή ξετυλίγεται με μια ωμή ένταση, η κάμερα απαθανατίζει κάθε στιγμή του μαρτυρίου της.Η ένταση χτίζεται καθώς αγωνίζεται να διατηρήσει τον αυτοέλεγχό της, με το σώμα της να συσπάται σε κάθε δευτερόλεπτο που περνάει.Η κορύφωση είναι καταστρεπτική, αφήνοντας την έντονη ρήξη της, αφήνοντας τη μόνη μακρινή της ελπίδα για απελευθέρωση από το όνεινό της, βυθισμένο ακόμα στην ισορροπία της, κρεμασμένο από τη μοίρα της.