Scena rozpoczyna się od trzech osobników zgromadzonych wokół nieprzytomnego płótna, z których każda ochoczo maluje się, całkowicie pochłonięta swoją twórczością.Nagle do pokoju wchodzi starsza kobieta, a nastrój momentalnie się zmienia.
Scena rozpoczyna się od grupy ludzi zgromadzonych w studiu, każdy zajęty własnym malarstwem.Ale z upływem godzin sprawy zaczynają się rozkręcać.Jedna z kobiet, dojrzała pani, nie może oprzeć się pokusie młodszego mężczyzny.Zaczynają we dwójkę eksplorować swoje ciała na każdy możliwy sposób.Pozostali dwaj mężczyźni również czują potrzebę eksploracji, ale tym razem ze starszą kobietą.Scena jest przepełniona pasją i pożądaniem, a wszyscy zaangażowani na zmianę w akcji.Starsza kobieta jest babcią, ale to nie przeszkadza jej w cieszeniu się przyjemnościami życia.Mężczyźni są wszyscy nadzy, z ciałami wystawionymi na pełnej wystawie, aby wszyscy mogli zobaczyć.Sceny kończą się satysfakcją wszystkich, ale także poczuciem żalu.Jej rzeczywistość, którą wielu ludzi doświadczyło, a ten film doskonale ją odwładowuje.