Ένας έγχρωμος άνδρας, μόνος του σε μια εκκλησία, κατακλύζεται από το θέαμα ενός τεράστιου μαύρου κόκορα. Δεν μπορεί να αντισταθεί στην επιθυμία να το λατρέψει, χαϊδεύοντας το με ευλάβεια. Το χέρι του κινείται πάνω-κάτω, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή με αυτό το μεγάλο μαύρο κόκορας.
Στο ιερό μιας εκκλησίας, ένας έγχρωμος άντρας αποκαλύπτει έναν κολοσσιαίο έβενο άξονα, ένα μνημείο για τον ανδρισμό του.Ο βωμός γίνεται το στάδιο του, ο άμβωνας το βάθρο του.Δεν κηρύττει εδώ κηρύγματα, αλλά η λατρεία του τρομερού μέλους του.Τα χέρια του χαϊδεύουν επιδέξια την περιφέρεια, τα χείλη του πειράζουν το κεφάλι, δημιουργώντας έναν μεθυστικό ρυθμό που αντηχεί μέσα από τα άδεια πετσάκια.Η σόλο του απόδοση είναι μια απόδειξη της αφοσίωσής του, ένας φόρος τιμής στη δύναμη και τη γοητεία του εντυπωσιακού του κληροδοτήματος.Κάθε κίνηση είναι ένας ύς, κάθε προσευχή, ένας στεναγμός.Το θέαμα και η κίνηση του σκληρού κόκορα του προς τα πάνω είναι ένα τεράστιο θέαμα που θα κάνει τον εαυτό του να κοκκινίσει το μήκος του πέλου του, αλλά και θα κάνει τον άντρα να λαχταράει.Αυτή η σόλο παράσταση είναι μια γιορτή της ομορφιάς και της ομορφιάς του.