Ο πατριός διδάσκει τη νεαρή κόρη του στις στοματικές δεξιότητες, καθοδηγώντας την σε μια συνεδρία βαθιάς και έντονης πίπας. Το μάθημα καταλήγει σε ένα ακατάστατο φινίρισμα προσώπου.
Η σκηνή εξελίσσεται με μια νεαρή κοπέλα, όχι απαραίτητα την κόρη του πατριού της, που αναζητά κάποια καθοδήγηση από τον πεθερό της. Αποδεικνύεται ότι το μάθημα που χρειάζεται δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από ένα τυπικό περιβάλλον στην τάξη.Ο δάσκαλος, ως έμπειρος άντρας του κόσμου, είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμος να μεταδώσει τη σοφία του με τη μορφή μιας καυτής προφορικής εκπαίδευσης.Η μικροκαμωμένη βίγκαν, με τη λεία, ανέγγιχτη γοητεία της, είναι πρόθυμη να μάθει και ο μέντοράς της είναι εξίσου ενθουσιώδης για να της διδάξει την τέχνη της ευχαρίστησης.Παρουσιάζει το αρκετά μεγάλο μέλος του, μια απόδειξη για την εμπειρία του, και το παίρνει ανυπόμονα στο μικρό στόμα της, ικανό να χωρέσει ελάχιστα στο περίμετρό του. Ο εκπαιδευτής της εντυπωσιάζεται από την αφοσίωση και την ικανότητά της και καθώς κάνει τα μαγικά της, νιώθει το αποκορύφωμά του να πλησιάζει. Τραβιέται, με το σπέρμα του να εκρήγνυται σε μια ισχυρή κορύφωση, σηματοδοτώντας το τέλος του μαθήματος της. Αυτή η συνάντηση POV παρέχει μια οικεία άποψη της ανταλλαγής μεταξύ της ώριμης φιγούρας του πατέρα και του πρόθυμου μαθητή του, αφήνοντας τους θεατές με μια αξέχαστη επίδειξη στοματικής μαεστρίας.